رضایت زناشویی و عوامل مؤثر بر آن
یافتهها نشان داد که میزان رضایت از زندگی زناشویی با میزان عشق و علاقه، طول مدت زندگی زناشویی، اختلاف سنی زوجین، پایگاه اقتصادی- اجتماعی، میزان تحصیلات زوجین رابطه معنادار دارد، همچنین یافتههای پژوهش وجود رابطه معنادار بین متغیر وابسته یعنی رضایت از زندگی زناشویی و دیگر متغیرهای مستقل پژوهش یعنی، میزان استفاده از رسانهها، تحصیلات همسان زوجین، میزان درآمد خانواده و وضعیت اشتغال زنان متاهل( شاغل و خانهدار) را تایید نکرد.
نتایج حاصل از آزمون فرضیههای پژوهشی حاکی از آن است در نمونه مورد بررسی بین میانگین رضایت زناشویی در نوع ازدواج( ازدواجهای دانشجویی و غیر دانشجویی )، جنسیت، هم زبان یا غیر هم زبان و سطح درآمد تفاوت معناداری وجود ندارد، اما این در بین میانگین رضایت زناشویی گروه نمونه با میانگین نظری جامعه، هم رشته یا غیر هم رشته بودن، در رشتههای علوم انسانی با رشتههای غیر علوم انسانی، هم پایه یا غیر هم پایه تحصیلی بودن و فاصله سنی زوجین تفاوت معنادار میباشددر این مطالعه، از یک مدل تاثیر همگذر و خارجی، برای بررسی شخصیت پیش گستر به عنوان یک پیش شرط بالقوه برای رضایت زناشویی در زوجهای چینی که هر دو به کسب درآمد مشغول هستند، استفاده شده است.
بهطور خاص، شخصیت پیش گستر رابطهای مثبت با تسهیل کار خانواده و مشکلات مربوط به کار خانواده دارد که به نوبه خود، تاثیر مثبت و منفی بر رضایت پیش بینی شده زناشویی میگذارند.
رضایت زناشویی، یکی از عوامل تعیین کننده در پیش بینی میزان صمیمیت یک رابطه عاشقانه و ماندگاری آن یا میزان درگیری زوجین و پایان یک رابطه است.
زوجهایی که احساس رضایت از زندگی زناشویی خود دارند، در روابط خود ثبات بیشتری دارند و برای حل کردن مشکلات و تعارضهای زندگی مشترک خود بیشتر از دیگران، تلاش میکنند.
رضایت زناشویی ابعاد جسمی، جنسی و عاطفی را در بر میگیرد و با رفاه اقتصادی و اجتماعی و عوامل فرهنگی مرتبط است.
عدم رضایت زناشویی با افزایش تنش و درگیری بین زن و شوهر همراه است که در نهایت ممکن است به طلاق عاطفی یا جدایی زوجین منجر شود.
با توجه به نقش مهم رضایت زناشویی در بهزیستی روانی افراد، بازدهی شغلی و سلامت عمومی بدن در این مقاله قصد داریم به بررسی عوامل مهم در کسب رضایت در زندگی زناشویی بپردازیم.