فعالیت بدنی و سلامت روان
متخصصان سلامت در طی مطالعات طولانی از اثرات مفید فعالیت بدنی و ورزش حمایت کرده اند.
در مقایسه با افراد فعال، خطر دیابت، بیماری قلبی، فشار خون بالا و دیگر مشکلات و بیماریهای دیگر در افراد غیر فعال بیشتر است.
در حالیکه فعالیت بدنی اغلب به دلیل فواید مثبتی که بر سلامت جسمی دارد شناخته میشود، بسیاری از تحقیقات افزایش سلامت روانی را در نتیجه افزایش فعالیت بدنی نشان داده اند.
افراد با اختلالات روانی بیشتر در معرض مرگ زود هنگام میباشند.
که همه این یافتهها نیز دلیل بر اهمیت سلامت روانی میباشد.
اثرات مفید فعالیت بدنی روی سلامت روان بسیار چشمگیر است.
اثرات مثبت فعالیت بدنی بر روی افسردگی، اضطراب و استرس تایید گردیده است.
علاوه بر این در برخی از مردم فعالیت بدنی میتواند در مقابله با برخی از علایم اسکیزوفرنی نظیر توهمات شنیداری مفید باشد.
همچنین فعالیت بدنی میتواند از منزوی شدن افراد با اختلالات روانی از اجتماع جلوگیری کند.
هدف پژوهش، بررسی رابطه فعالیتهای بدنی( دویدن و دراز و نشست) با سلامت روانی دانشجویان پلیس زن میباشد.
این پژوهش وضعیت کنونی فعالیت جسمانی و رابطه آن با سلامت روانی دانشجویان را در جامعه تحت بررسی خود مورد مطالعه قرار داده است.
روش تحقیق این پژوهش از نوع همبستگی و مقایسهای است.
ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه ویژگیهای فردی و سلامت روانی گلدبرگ( GHQ) که در ایران اعتباریابی شده است، به همراه آزمونهای بدنی میباشد.
متغیرهای پژوهش شامل دویدن ۵۴۰ متر و دراز و نشست و متغیرهای روانی تحقیق از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است.
تجزیه و تحلیل آماری دادههای تحقیق در دو بخش آمار توصیفی، شامل توزیع فراوانی، میانگین و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و t مستقل مورد بررسی قرار گرفته اند.
سطح معنی دار( p=